อินเดียและในประเทศจีนร่วมไปกับการสำรวจชนิดและพันธุ์ของกุหลาบทางซีกโลกตะวันออก พบว่ากุหลาบทางตะวันออกแตกต่างกับกุหลาบทางยุโรปจึงได้มีการนำกุหลาบเหล่านี้มาเก็บสะสมไว้ในสวนพฤกษศาสตร์ในยุโรป ในสวนกุหลาบของโจเซฟินมีกุหลาบจีนที่เรียกว่า กุหลาบ ‘Chinas’ อยู่ 22 พันธุ์ กุหลาบจีนนี้มีชื่อทางพฤกษศาสตร์ว่า Rosa chinensis ซึ่งกุหลาบ ‘Chinas’ หรือกุหลาบจีนที่นำมาจากทางตะวันออกเข้าสู่ยุโรปตะวันตกในช่วงปี 1780 กุหลาบจีนเป็นที่นิยมเพราะออกดอกตลอดเวลา มีอยู่สองพันธุ์ที่เป็นที่รู้จักดีคือ Old Blush และ Old Crimson China ซึ่งทั้งสองพันธุ์นี้เป็นกุหลาบจีนซึ่งถูกคัดเลือกพันธุ์โดยนักพืชสวนชาวจีนมานาน นับศตวรรษ จนได้พันธุ์ที่มีดอกซ้อนสวยงาม มีการออกดอกต่อเนื่องแต่ไม่ทนอากาศเย็นเท่ากับกุหลาบพวกDamark และ Gallica หลังจากสมัยของโจเซฟิน

หลายทศวรรษพันธุ์กุหลาบพันธ์ใหม่ๆ เกิดขึ้นโดยการผสมกันเองตามธรรมชาติของกุหลาบพันธุ์ใหม่ๆ ในช่วงนี้จึงเป็นลูกผสมที่มีความแปรปรวนทางพันธุกรรมซึ่งเกิดการปลูกขยายพันธุ์ต้นกุหลาบโดยการเพาะเมล็ด จะมีความแปรปรวนต่างไปจากต้นพ่อต้นแม่มาก เนื่องจากมีการปลูกกุหลาบสองชนิดกัน เช่น ปลูกกุหลาบ Gallica ติดกับกุหลาบ Damark เมล็ดที่ได้อาจเกิดจากเกสรของดอกต้นใกล้เคียงกัน จึงเกิดลูกผสมพันธุ์ใหม่ขึ้นมา ขณะเดียวกัน ต้นกุหลาบจีนพันธ์ใหม่ๆ จากทางตะวันออก ได้ถูกนำเข้ามาปลูกมากมาย จึงเกิดลูกผสมระหว่างกุหลาบยุโรป